Zgodnie z postanowieniami zawartymi w kodeksie pracy, na pracodawcy ciąży odpowiedzialność za odpowiedni charakter relacji pracowniczych w firmie. Jego zadaniem jest zatem kształtowanie współżycia społecznego w miejscu pracy w oparciu o akceptowalne społecznie reguły zachowań i współpracy. Aby tego dokonać, pracodawca musi wykazać się własną inicjatywą i pomysłowością, jako że w kodeksie pracy brak informacji dotyczących właściwych sposobów reagowania pracodawcy na konflikty w miejscu pracy.
Czytaj więcej: Odpowiedzialność pracodawcy a konflikty w miejscu pracy
Podstawowymi formami zatrudnienia są umowa o pracę i umowy cywilno-prawne (umowa zlecenie, umowa o dzieło). Umowa o pracę jest obecnie najpopularniejszą formą świadczącą o nawiązaniu stosunku pracy pracodawcy i pracownika. Jedną z jej niewątpliwych zalet jest to, że obwarowana ścisłymi regulacjami prawnymi, pozostawia niewiele swobody w interpretacji warunków zatrudnienia.
Przede wszystkim umowa o pracę gwarantuje pracownikowi prawo do urlopu wypoczynkowego, prawo do wynagrodzenia chorobowego oraz ochronę wynagrodzenia za pracę.
Pracodawca, zatrudniając pracownika, musi wywiązać się z określonych obowiązków organizacyjnych, jak zapewnienie odpowiednich warunków pracy oraz narzędzi niezbędnych do realizacji zadań pracowniczych. Obowiązki te dotyczą również sytuacji, kiedy miejscem pracy zatrudnionego jest jego dom – to pracodawca ponosi wszelkie koszty związane z narzędziami pracy (np. laptop, telefon) oraz ich amortyzacją.
Konflikt można interpretować jako spór dwóch lub więcej osób, któremu towarzyszą silne, negatywne emocje. Występująca pomiędzy stronami niezgoda prowadzi do polaryzacji stanowisk, co w efekcie skutkuje popsuciem lub przerwaniem relacji. Rozwojowi konfliktu towarzysza następujące w uwarunkowania
- strony konfliktu pozostają zależne od siebie w określony sposób;
- jedna ze stron stwierdza, że jej cele i działania są sprzeczne z celami i działaniami drugiej strony;
- jedna ze stron stwarza przeszkody w osiągnięciu określonych celów przez drugą stronę.
Postępowanie sądowe nie jest jedyną metodą, z której możemy skorzystać w celu rozstrzygnięcia sporu. Istnieją także alternatywne formy rozwiązywania konfliktów. Najpopularniejszymi wśród nich są mediacja oraz arbitraż (w ramach projektu proponujemy możliwość skorzystania z mediacji). Metody te, zwane polubownymi, pozwalają realizować proces porozumienia się stron sporu bez udziału sądu powszechnego.
Strona 3 z 4
